ดาวเคราะห์ดวงแรกพบว่าโคจรรอบดาวฤกษ์ที่คล้ายกับบาคาร่าเว็บตรงดวงอาทิตย์ของเราซึ่งไม่มีใครเหมือนแม่พิมพ์ 51 Pegasi b ถูกเรียกว่า “ดาวพฤหัสร้อน” 51 Pegasi b ใหญ่กว่าดาวพฤหัสบดี แต่ใกล้ดาวฤกษ์ของมันมากกว่าโลกถึง 20 เท่า (โลกเป็นหน่วยดาราศาสตร์หนึ่งหน่วย AU หรือ 150 ล้านกิโลเมตรจากดวงอาทิตย์) 51 Pegasi b โคจรรอบดาวของมันในสี่วัน วงโคจรของโลกยาวกว่า 365 วัน
วงโคจรแคบสำหรับดาวเคราะห์ดวงใหญ่
แผนภาพแสดงขนาดและระยะทาง 51 Pegasi b เทียบกับ Earth
ค. ช้าง
ที่มา: M. MAYOR AND D. QUELOZ/ NATURE 1995
การค้นหาเปิดอยู่ กลุ่มหนึ่งจากซานฟรานซิสโกพบดาวเคราะห์อีก 2 ดวงซ่อนอยู่ในข้อมูลที่นักวิจัยยังวิเคราะห์ไม่เสร็จอย่างรวดเร็ว ดาวเคราะห์สองดวงถัดไป 70 Vir b และ 47 UMa b นั้นมีมวลมากกว่าและใกล้กับดาวของพวกมันมากกว่าที่คาดไว้
การมีอยู่ของสามโลกนี้ ซึ่งถูกตั้งชื่อว่าดาวพฤหัสร้อนเพราะโคจรใกล้จะทำให้เกิดเสียงดังขึ้น ได้เปลี่ยนกระบวนทัศน์ว่าดาวเคราะห์จะเป็นอย่างไร เห็นได้ชัดว่าระบบสุริยะของเราไม่ใช่แม่แบบของจักรวาล
อย่างไรก็ตาม ไม่กี่ปีหลังจากประกาศ 51 Peg b นักดาราศาสตร์ได้ถกเถียงกันว่าดาวเคราะห์ดวงนั้นอยู่ที่นั่นจริงหรือไม่ บางทีการที่ดาวไปกลับมาชัดเจนอาจเป็นแค่บรรยากาศภายนอกที่หายใจเข้าและออก การอภิปรายเหล่านั้นลดลงเมื่อมีการค้นพบดาวเคราะห์มากขึ้น แต่ต้องใช้เทคนิคใหม่ในการโน้มน้าวใจทุกคนจริงๆ
นักดาราศาสตร์ได้ทำนายอย่างน้อยก็ย้อนกลับไปในทศวรรษ 1850 ว่าดาวเคราะห์บางดวงจะผ่านหน้าดาวของพวกมันจากมุมมองของโลก ขณะที่มันข้ามหรือผ่านหน้าดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์สามารถเปิดเผยการมีอยู่ของมันได้โดยการบังแสงของดาวฤกษ์เพียงเล็กน้อย
แต่ถ้าระบบสุริยะอื่นเป็นเหมือนของเรา การผ่านหน้าจะตรวจจับได้ยากอย่างเหลือเชื่อ
ดาวเคราะห์ของเรามีขนาดเล็กเกินไปและอยู่ไกลจากดวงอาทิตย์เกินกว่าจะทำให้เกิดเงาขนาดใหญ่ได้ ในทางกลับกัน Hot Jupiters ควรปิดกั้นแสงของดาวฤกษ์มากกว่าดาวเคราะห์ในระบบสุริยะของเรา ด้วยการค้นพบ 51 Peg b การผ่านหน้าดูเหมือนจะไม่เพียงแค่ตรวจจับได้เท่านั้น แต่ยังเกือบจะง่ายอีกด้วย
ดาวเคราะห์นอกระบบดวงแรกที่เคลื่อนผ่านเปิดเผยตัวเองในปี 2542 เมื่อเดวิด ชาร์บอนโน นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาของฮาร์วาร์ดในขณะนั้นขับรถไปโคโลราโดเพื่อทำวิทยานิพนธ์กับทิม บราวน์ นักดาราศาสตร์ บราวน์ได้สร้างกล้องโทรทรรศน์ขนาดเล็กในฟาร์มของเพื่อนทางตอนเหนือของโบลเดอร์ โดยติดตั้งคอมพิวเตอร์ในเล้าไก่งวงที่ดัดแปลงใหม่ เพื่อค้นหาดาวเคราะห์ที่เคลื่อนผ่าน เมื่อถึงเวลาที่ Charbonneau มาถึง ฟาร์มดังกล่าวก็ถูกขายออกไปและกล้องโทรทรรศน์ก็ย้ายไปอยู่ที่ห้องแล็บ
เพื่อฝึกฝนเทคนิคนี้ Charbonneau เล็งกล้องโทรทรรศน์ของ Brown ไปที่ดาวฤกษ์ที่เรียกว่า HD 209458ซึ่งมีดาวเคราะห์ต้องสงสัยอยู่แล้ว แสงของดาวหรี่ลงประมาณ 1 เปอร์เซ็นต์ จากนั้นจึงสว่างขึ้นอีกครั้ง นั่นเป็นสัญญาณที่ชัดเจนของดาวเคราะห์ที่กว้างกว่าดาวพฤหัสบดีประมาณ 32 เปอร์เซ็นต์
การค้นพบดังกล่าวทำให้ความสงสัยทั้งหมดเกี่ยวกับการมีอยู่ของดาวเคราะห์นอกระบบสิ้นสุดลง ฟิสเชอร์ผู้ซึ่งเคยร่วมงานกับกลุ่มล่าดาวเคราะห์นอกระบบในซานฟรานซิสโกกล่าว “มันเกิดขึ้นอย่างนั้น” ฟิสเชอร์พูดพร้อมกับดีดนิ้ว ขนาดและมวลรวมของดาวเคราะห์นี้ตัดดาวแคระน้ำตาลหรือคำอธิบายที่แปลกใหม่อื่นๆ ออกไปอย่างชัดเจน “มันเดินเหมือนดาวพฤหัสบดี พูดเหมือนดาวพฤหัสบดี มันเป็นดาวพฤหัสบดี”
มีข้อดีอีกประการหนึ่งสำหรับวิธีการส่งผ่านข้อมูล: สามารถแสดงองค์ประกอบของชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์ได้ โคเวนเขียนไว้ในScience News ใน ปี2550 พวกมันเล็กเกินกว่าจะมองเห็นได้ และอยู่ใกล้กับดวงดาวเกินกว่าจะถ่ายได้โดยตรง
Charbonneau บอกกับ Science Newsว่า”ทุกคนคิดว่าถ้าคุณต้องการ [ตรวจจับ] ชั้นบรรยากาศของดาวเคราะห์นอกระบบ คุณจะต้องจินตนาการถึงมัน” แต่แสงดาวที่กรองผ่านท้องฟ้าของดาวเคราะห์ที่กำลังเคลื่อนผ่านสามารถเผยให้เห็นว่าก๊าซชนิดใดที่อยู่รอบโลกมนุษย์ต่างดาวโดยไม่จำเป็นต้องถ่ายภาพนิ่งบาคาร่าเว็บตรง
